Hoe heerlijk is het om een boek te lezen dat in één keer orde schept in de chaos. Dat overkwam mij met het boek ‘Verdraaide Organisaties, Terug naar de bedoeling’ van Wouter Hart. Ik las dat echt succesvolle organisaties niet vanuit de regels werken, maar vanuit de bedoeling van de organisatie. Ze nemen de vraag van de klant en de passie van de professional als uitgangspunt voor hun activiteiten en gebruiken de regels, procedures, protocollen (de systeemwereld) als ondersteunend instrument. Zo bereiken ze een hogere klantwaardering, een grotere medewerkerstevredenheid en veel betere financiële resultaten.

En eigenlijk geldt hetzelfde voor individuen. Mensen die bewust zijn vanuit welke bedoeling ze werken en waaraan zij willen bijdragen, weten hoe ze hun talenten willen inzetten, werken met plezier, leveren goede resultaten en zijn duurzaam inzetbaar.

Het gaat dus over het kennen van je ambitie, je missie. En daar alles op richten. Aan de basis staat de vraag: wat maakt mij nou echt gelukkig? En waaraan wil ik bijdragen? En je hoeft je geen Richard Branson te heten om je dat te kunnen realiseren. Sterker nog, steeds meer mensen komen tot de conclusie dat zij dit willen. Jong en oud. Ze zoeken de organisatie die past bij hun bedoeling. En als dat niet lukt beginnen ze voor zichzelf.

Een organisatie, die zeer bewust bezig is met dit gedachtegoed, is Hutten, een culinaire dienstverlener in Veghel. Bij Hutten realiseren ze zich dat ze een community zijn van 1400 medewerkers en evenzovele gezinnen. Ze hebben er een ‘family energizer’ die programma’s bedenkt om hun ‘sharing community’ meer vorm te geven. En er is een ‘foundation’ voor goede doelen die ze gezamenlijk beheren. Bij Hutten is werk een onderdeel van je leven. Een familiebedrijf 2.0.

Huttens leidende vraag is: ‘Hoe kunnen we van betekenis zijn voor elkaar en hoe kunnen we met elkaar maatschappelijk relevant zijn?’ Denken in mogelijkheden en kansen. Niet eerst de risico’s dichttimmeren met business cases (het tijd-geld-perspectief) maar doen waar je in gelooft (het kosten-waarden-perspectief). Zo starten ze binnenkort een antiverspillingsfabriek met ‘waardeloze’ voedselreststromen om er soepen en sauzen van te maken. Waardeloos in de zin van geen economische waarde. Niet de moeite waard om in te investeren, volgens de bank. Maar gelukkig zien ze het zo niet bij Hutten en investeert het bedrijf eigen geld in het hergebruik van voedsel. Om waarde te creëren en toe te voegen. Kosten moeten breder worden gezien dan alleen financiën.

En zo zijn er telkens nieuwe initiatieven die ze in Veghel starten. En die moeten voldoen aan 5 punten:
1. Passen binnen hun concept van goede voeding: minder suiker, minder vet en minder zout
2. Passen binnen wat zij verstaan onder goede gastvrijheid architectuur
3. Bedrijfseconomisch rendabel zijn
4. Maatschappelijk relevant zijn
5. En passen binnen hun visie: Hutten wil het beste, het leukste en het gelukkigste bedrijf zijn.

De bedoeling van het bedrijf en de talenten van hun medewerkers – die ze ‘samenwerkers’ noemen – staan bij Hutten centraal. Human Resources ligt in de lijn. HR-manager Pascal Verheugd wil zich het komend jaar richten op een nieuw concept, de ‘digitale dynamische talentenkubus’. Pascal zegt: ‘Mensen die bij ons komen werken krijgen een zogenaamde boarding pas en een digitale landkaart. Daar gaan zij zelf hun koers op uitzetten. Zij zijn de directeur van hun eigen loopbaan. Met collega’s delen zij hun ervaring, ze helpen en inspireren elkaar om de beste te worden in hun vak.’

Met de jaarlijkse geluksmeter bepalen de samenwerkers de punten van aandacht. Die worden SMART gemaakt en direct aangepakt. Door henzelf. Dat vergroot hun betrokkenheid en verantwoordelijkheid. En een eigen beslissing om iets te doen is altijd krachtiger en duurzamer.

Leidinggevenden komen vier keer per jaar een dag bijeen om hun grootste frustraties te bespreken, daar ter plekke oplossingen voor te bedenken en keuzes te maken en dat vervolgens ook te doen. Ook hier geldt weer: zelf beslissingen nemen vergroot hun betrokkenheid en verantwoordelijkheid.

Bij Hutten zien ze groeien als een natuurlijk proces. Maar die groei moet wel bij de bedrijfscultuur passen. Pascal, die Hutten ziet als een kraamkamer voor sociale innovatie, is zich zeer bewust van de kracht van de bedrijfscultuur. Hij weet dat de komende tijd de strijd om de markt gewonnen wordt door bedrijven met de sterkste cultuur, die focust op relaties, de meeste bezieling, het beste begrip voor de ware aard van de dienstverlening en maatschappelijk verantwoord ondernemen. Wat mij betreft is Hutten zo’n prettig voorbeeld van een Niet-Verdraaide Organisatie.