Je hebt in je carrière de top van de ladder bereikt, maar je komt erachter dat die tegen de verkeerde muur staat. Of je hebt zo hard gewerkt dat je je niet meer voor hetzelfde werk kunt opladen. Je kijkt terug en ziet dat je een hoop hebt gedaan, maar wat is dat geweest? Heeft het je voldoening gegeven? Hoe kun je je weer opladen? Weer energie opdoen en ergens warm voor lopen?

Eigenlijk zijn weinigen voorbereid op het avontuur van de “tweede levenshelft”. Want wat zijn daarvan nu eigenlijk de kenmerken? Wat bepaalt nu de kwaliteit in die fase? Er is zowel persoonlijk als maatschappelijk aandacht nodig voor de waarde en de uitdagingen die dit avontuur meebrengt. Aangezien er globaal genomen twee keer zoveel veertigplussers als veertigminners op de werkvloer zijn, kan dit demografische gegeven in organisaties betekenen dat er op een volstrekt andere manier tegen arbeid, functies en taken moet worden aangekeken. Wanneer is werk leuk voor een veertiger, voor een vijftiger en voor een zestiger?

Het worden andere tijden. Of we nu in een crisis zitten of in een overgangstijd, beide nodigen uit tot bezinning op het leven. Wanneer er zoveel zekerheden verdwijnen, moet je eerder de zekerheid in jezelf vinden, en dan kom je vanzelf van alles tegen wat daarbij nog in de weg staat. Iedereen heeft andere levensthema’s, onverwerkte zaken en aandachtsgebieden. Het gaat in de tweede levenshelft eigenlijk altijd om de zoektocht naar je eigen authenticiteit. De uitdaging is om levensvreugde en innerlijke vrede in jezelf te vinden in plaats van buiten jezelf.

Het feit dat we vergrijzen betekent dat de geheimen van de tweede levenshelft steeds meer naar buiten komen. Het gevolg ervan is een boeiend ontdekkingsproces, al dan niet onder begeleiding, over wie je bent, wat je wilt bijdragen en hoe je je verder kunt ontwikkelen. Zo kun je de ladder uiteindelijk ook nog tegen de goede muur zetten.